آلبوم موسیقی ردیف آوازی – ابراهیم بوذری

معرفی

ابراهیم بوذری، خوشنویس، ادیب، موسیقی‌دان و خوانندۀ ایرانی است که در سال ۱۲۷۴ شمسی در طالقان چشم به جهان گشود. پدرش مکتب‌دار و پدربزرگش ملقب به سلطان محمد، خوشنویس و کاتب قرآن بود. وی از بنیانگذاران انجمن خوشنویسان ایران به شمار می‌رود. آثار وی تلفیقی از هنر و ذوق ادبی و عرفانی اوست. وی از همان کودکی با موسیقیدانان بزرگ اواخر عهد مظفری آشنایی یافت و علاقه‌مند جدی هنر تعزیه خوانی شد؛ ازین‌رو مدتی نزد تعزیه‌خوان بزرگ آن زمان، اقبال آذر ظرائف تعزیه‌خوانی و ردیف‌های آوازی مکتب تبریز را فرا گرفت. چندی نیز از تعالیم شیخ حبیب‌الله شمس‌الذاکرین‌کاشی و میرغرای تعزیه‌خوان بهره‌برد و به تصریح خود، پس از اقبال از میرغرا تأثیر گرفته است. بوذری به واسطۀ میرغرا بود که با تعزیه‌خوانان معروف وقت چون، حبیب‌الله اَسْب‌بَمَردی، میرزا حسینعلی شهریاری و سیدبلال صمغ آبادی، آشنا شد. گرچه بوذری بیشتر به عنوان مدرس هنر خطاطی مشهور است، و خود نیز مانند غالب اساتید قدیم موسیقی مایل نبود که در جامعه، موسیقیدان شناخته شود، با اینهمه مقام او در موسیقی کمتر از خطاطی نیست. بوذری در موسیقی نیز، همانند خطاطی، پایبند سرسخت اصول سنتی قدیم بود. وی با وجود آموختن مکتب آواز اصفهان، نتوانست سبک اقبال آذر و مکتب آواز تبریز را ترک گوید و پیوسته از این مکتب متأثر بود. با اینهمه نباید او را نمایندۀ کامل مکتب تبریز دانست، زیرا تقید او به زبان فارسی و شعر کهن و تأثر او از اصول سنتی هنر خطاطی، نوعی انضباط و انسجام در بافت و ساخت سلیقۀ هنری او پدیدآورد که سبک او را از سبک افراد شاخص تُرک زبان مکتب تبریز متمایز می کند. ابراهیم بوذری در سال ۱۳۶۵ چشم از جهان فرو بست.